Zenuwachtig zijn, en dan toch op je mooist een concert spelen…kan dat?

Familieconcert

Gisteravond was weer het jaarlijkse familie concert door leerlingen van de pianojuf van onze jongste (15 jaar) samen met hun familie en/of vrienden. Elke keer weer een feest en een verrassing welke leuke combinaties er gevormd worden en welke bekende of juist onbekende prachtige kamermuziek we te horen krijgen.
Deze keer zijn wij als ouders en broer de dans ontsprongen want zoonlief speelde het tweede deel uit het pianotrio no. 1 van Mendelssohn met een bevriende violiste en evenzo celliste. (Wie het niet kent, raad ik aan het eens te beluisteren, het is schitterend mooie muziek). Vanwege de ietwat kritische situatie op 4 vwo en het kamermuziekfestival Woudschoten dat voor de deur staat, werd besloten niet nog een extra stuk te moeten instuderen met ons.

Gewenning of de druk opvoeren.  
lees verder