Elke dag maken we van alles mee, ons hele leven. Van jongs af aan. Leuke of minder leuke ervaringen. Heftige, verdrietige of spannende gebeurtenissen. Soms kwetsend of beschamend. Deze ervaringen beïnvloeden de manier waarop we situaties en mensen waarnemen en beoordelen.

 

De kleur van de bril waarmee we kijken

Iedere ervaring kan ons humeur beïnvloeden. De som van alle ervaringen, meer nog de impact van bepaalde heftige gebeurtenissen kan onze gedachten vormgeven;

Ze geven de bril een bepaalde kleur waarmee we kijken naar mensen en gebeurtenissen, niet in de laatste plaats naar onszelf. Hoe we situaties waarnemen en beoordelen, hoe wij reageren en hoe we ons gedragen.

Ik wil jullie graag een voorbeeld hiervan geven. Een voorbeeld dat laat zien dat gedrag direct in verbinding staat met wat iemand heeft meegemaakt in zijn leven.

 

Vol goede moed en met het enthousiasme van een kind

Sinds een paar weken geef ik les aan Tom, een volwassen leerling. Hij had een dwarsfluit gekregen van een oud-collega en wilde deze heel graag leren bespelen. Hij is dol op het geluid van de fluit ( ik snap dat!) en had al een aantal nummers gevonden die hij wil gaan spelen. (Altijd goed om een doel te hebben!) Ik denk dat hij zich niet, of nauwelijks had gerealiseerd dat je niet 1, 2, 3, filmmuziek op een dwarsfluit speelt, tenminste als je nog nooit een instrument hebt bespeeld en geen noten leest. Vol goede moed en het enthousiasme van een kind kon hij niet wachten om te beginnen. Heerlijk!

 

Nieuwsgierig en leergierig en blij met alles wat hij ontdekt

Tom is nieuwsgierig, leergierig en stelt veel vragen. Na enige verbazing over het feit dat je eerst een toon moet leren maken, beseft hij dat we stap voor stap te werk zullen gaan. Ik schat in dat hij nog niet vaak heeft meegemaakt dat er iets niet meteen lukt. Het is een intelligente man met een vrouw en een jonge dochter, succesvol in zijn werk. Hij is blij met alles wat hij ontdekt en met alles wat lukt.

 

Van ontspannen en geduldig naar gespannen en onrustig

We beginnen bij het begin. Hij is ontspannen, luistert en kijkt goed naar wat ik vertel en voordoe. Doordat hij gewend is ademhalingsoefeningen te doen, wordt hij niet duizelig en blijft hij geduldig en rustig. De tweede les merk ik dat hij onrustiger is. Niet vervelend maar ik voel dat ‘er iets in de lucht hangt’, een bepaalde spanning. ik kan het niet duiden. hij lijkt zich op dezelfde manier te gedragen , en toch…De les die daarop volgt komt de aap uit de mouw: zijn vrouw heeft een ander en ze gaan scheiden. Ik begrijp nu dat ik spanning voelde. We hebben het er even over, maar hij wil vooral ook fluiten. Het is een hele fijne afleiding. Ik merk al wel dat ik hem moet geruststellen over het feit dat hij niet meteen een vergelijkbare toonkwaliteit als die van mij heeft.

 

De bril van een mislukt huwelijk, van falen

Weer een week later komt hij net op tijd, gehaast het leslokaal binnen stormen. “sorry, sorry! De mediator was net bij ons. Mijn hoofd zit zo vol en ik ben zó blij dat ik nu kan fluiten!” Dat kan ik me heel goed voorstellen. We gaan beginnen. Niets lijkt te lukken. Dat komt regelmatig voor, bij iedereen, zeker in het begin.

Maar wat ik zag gebeuren ging niet over het wel of niet lukken van een mooi geluid maken op de dwarsfluit.

De leergierige man, met de rustige diepe buikademhaling, die goed keek en luisterde, was veranderd in een onrustige, gespannen man, die bijna agressief in zijn instrument stond te blazen. Hij gaf zichzelf voortdurend op zijn kop: “kom op man! Doe het nou eens een keer goed!! Jeetje, waarom lukt het me nou niet?”  Het beeld dat Tom van zichzelf had, zag hij door de bril van een mislukt huwelijk, de bril van falen.

 

Coach en fluitdocent ineen

Hij luisterde ook minder goed naar wat ik te vertellen had. Wilde maar steeds opnieuw proberen of iets tussendoor vragen. Hij liet me nauwelijks uitpraten. De coach in mij wilde hem helpen uit zijn veroordelende houding naar zichzelf te komen. Bovendien wist ik van zijn situatie en kon begrip opbrengen voor zijn gedrag. Niettemin was ik op dat moment fluitdocent. Ik besloot het hele verhaal van de scheiding er niet bij te betrekken, of het in elk geval niet te benoemen . Ook wanneer ik zijn verhaal niet had gekend, was het overduidelijk dat hij wel heel streng voor zichzelf, en gespannen was.

                  Het pad dat iemand bewandelt brengt veel bagage met zich mee

 

Het verhaal achter de mens en zijn gedrag

Het was voor mij een levend voorbeeld van hoe zeer een heftige gebeurtenis iemand kan beïnvloeden voor wat betreft zijn gedrag, reacties en zelfbeeld. Dat klinkt dat heel logisch, zeker in dit geval. Ik herken dat ook uit eigen ervaring. Maar mensen die hun hart niet op de tong dragen zoals Tom, waarvan jij of ik alleen maar hun gedrag kunnen zien, hebben misschien ook wel iets verschrikkelijks meegemaakt.

We zien meestal alleen wat er op het moment gebeurt, wat iemand zegt of doet, en oordelen daarover. Het verhaal achter de mens en zijn gedrag zien we niet. We kennen het pad dat iemand bewandelt niet.

 

Mindful versus onzeker en angstig

Dat het goed zou zijn als Tom de fluitles ‘mindful’ zou kunnen beleven, dat is iets wat zeker is. Klinkt makkelijker dan het is. De vraag is nu ook hoe lang een gebeurtenis als een scheiding Toms gedachten en zelfbeeld zullen blijven beïnvloeden. Zijn vertrouwen is beschadigd en dat wat zeker leek in zijn leven is er niet meer. Een ervaring zoals Tom deze nu meemaakt, kan tot gevolg hebben dat iemand onzeker en angstig wordt, een lager zelfbeeld krijgt en stress gaat ervaren onder bepaalde omstandigheden. Omstandigheden die Toms brein linkt aan de ervaring van de echtscheiding.

 

Fluitcoach

Voor mij was het in elk geval weer een Eye opener, iemand niet slechts te beoordelen op zijn gedrag. Ik zal zeker proberen hem te helpen de fluitles los te zien van andere gebeurtenissen. Als coach en als fluitdocent. Ik zie mezelf graag als fluitcoach. Soms iets meer coach en soms iets meer fluitdocent. Heel vaak allebei ineen.

 

Gratis inspiratie gesprek

Bij Happy on Stage help ik mensen als Tom bewust worden van hun gedachten en reacties. Ze leren in te zien dat elke situatie een nieuwe is. We werken eraan hoe je weer terug kunt komen naar een ontspannen en goed geaarde staat van zijn. Ook bouwen we aan zelfvertrouwen. Kun jij ook hulp gebruiken? Wil jij leren hoe je kunt omgaan met spanning? Wil jij weer in jezelf geloven en jezelf kunnen zijn? Neem contact met me op voor een gratis inspiratie gesprek. In een gesprek van ongeveer 30 minuten kun jij vertrouwelijk met mij delen waar je mijn hulp bij zou kunnen gebruiken. Blijf niet tobben en wacht niet te lang met hulp vragen. Ik ben er voor je