Een onrustig, zenuwachtig gevoel

Zo af en toe word ik ’s ochtends wakker en voel me heel onrustig, zenuwachtig. Alsof het de dag is van een examen, een auditie of een wedstrijd. In het verleden heb ik van elk van de genoemde er veel gehad en dit onrustige, zenuwachtige gevoel hoorde daar zeker bij. Maar tegenwoordig is dat helemaal niet aan de orde. Er staat niets van dat alles op de agenda.

 

Slagen in dit leven

In het algemeen heb ik vaker het gevoel dat het leven zelf een soort examen is, waarvoor je moet slagen.

En wat mij betreft voelt het alsof dat niet is gelukt en de vraag is of dat ooit nog gaat lukken.  Nee, Ik ga niet slagen in dit leven. Tenminste niet volgens bepaalde maatstaven. Mijn tijd raakt op…

Rationeel kan ik er van alles tegenin brengen en toch is dit wat mijn gevoel mij vertelt.

 

gedachten als gevolg van ervaringen uit het verleden of angst voor de toekomst

Ook al weet ik dat emoties het gevolg zijn van gedachten, die weer voortkomen uit ervaringen uit het verleden of angst voor de toekomst. Dat als ik in het moment zou kunnen zijn, er helemaal niets aan de hand is waar ik zenuwachtig voor hoef te zijn. En dat de gedachte dat ik een wedstrijd moet winnen of voor een examen moet slagen geen feit is.

Zelfs de gedachte dat ik niet geslaagd ben is geen feit. 

Want welke wedstrijd zou dat moeten zijn? Een wedstrijd in wat? Wie de beste baan heeft? Het grootste huis, het hoogste inkomen? De drukste baan? De meeste bekendheid? Het meest succesvol?

Wat is succes?

Wat is succes? Is het voldoen aan verwachtingen? Verwachtingen van anderen? Van mijzelf? Waren mijn verwachtingen te hoog? Of heb ik me laten verleiden de waarden van anderen tot die van mezelf te maken? Ben ik teveel bezig geweest te willen doen wat anderen deden en heb ik te weinig naar mezelf geluisterd?

Ik heb veel kansen  niet genomen of niet kunnen nemen. Ik heb voor mijn gevoel belangrijke afslagen in mijn leven gemist. Ben ik ongelukkig? NEE, zeker niet! Ik betrap me vooral regelmatig op het gevoel gefaald te hebben. Voor wie gefaald? Voor mijn ouders? De maatschappij? Mijn kinderen? Mijn zussen? Wat is succes? En wie bepaalt het?

 

Weg van mezelf en van mijn liefde voor muziek

Muziek was altijd mijn leven. Nog steeds voor een groot gedeelte. Daarin wilde ik vooral slagen, beter zijn dan anderen, de beste. Want zo was ik opgevoed. Keihard heb ik gewerkt en gestudeerd om goed te worden. Nu weet ik dat ik daardoor mezelf uit het oog verloor.  

Ik zag niet dat het al goed was en gaf mezelf bij voorbaat eigenlijk al geen kans.

Ik sloeg stappen over en ging weg uit mezelf, weg van mijn liefde voor muziek. Mijn hele zelfbeeld veranderde. ‘Jammer’ voelt als een understatement.

 

Acceptatie en leven naar mijn eigen waarden

Heel lang heb ik een innerlijke strijd gevoerd. Aan de ene kant had ik het gevoel dat het niet klopte zoals het ging en zoals het was gegaan. Dat het niet zo had moeten gaan. Aan de andere kant was daar het gevoel dat de wereld, de maatschappij had gewonnen. Ik was gewoon niet goed genoeg. Ik had verloren, gefaald en dat was mijn eigen schuld. Acceptatie en steeds meer leven naar mijn eigen waarden maken het leven een stuk makkelijker. Het niet steeds weer mezelf willen bewijzen geeft ook rust.

 

Het leven als weg

Makkelijk vind ik het niet. En ik ben er nog niet. Maar dat zou ook jammer zijn want het leven is een lange weg. Soms een mooie weg en soms niet. Dan weer makkelijke weg of ook niet. . Het leven is groei. Je gaat vooruit of je staat stil en soms ga je zelfs even terug. Het leven is ontwikkeling. Een persoonlijke ontwikkeling, op weg naar jezelf, jouw echte authentieke zelf. Het is een zoektocht naar wat werkt en wat niet.  Het leven is een weg.

Ik ben op weg en dat voelt goed. Ik word steeds meer mezelf. De liefde voor mijn muziek en de fluit heb ik al een hele tijd geleden weer gevonden. Die relatie is geslaagd. Met vlag en wimpel!

In dat opzicht heb ik gewonnen. Maar dan wel van mezelf 😉 

 

happy on Stage

Het gevoel van moeten slagen of van niet geslaagd zijn blijft. Maar ik ben me ervan bewust en ik kan de gedachten tegenspreken. Bovenal ben ik Happy on stage en dat gun ik iedereen die op een podium staat of het gevoel heeft dat het leven een podium is. Wil jij weten hoe mij dat is gelukt? Wil jij ook Happy on Stage zijn? Ik kan je helpen je talent te laten spreken. Ik weet hoe je bij jezelf kunt blijven zodat je kunt omgaan met angst en onzekerheid. Bij Happy on Stage coach ik musici en andere podiumkunstenaars vanuit mijn ervaring als musicus en mijn kennis als mental coach. Nieuwsgierig? Stuur me een mailtje of bel me. In een gratis inspiratiegesprek vertel ik je meer. Tot snel!

 

Ervaringen met Joan

Lees hier wat anderen vertellen over hun ervaringen bij Happy on Stage